به گزارش زریان موکریان؛ یدالله رحمانی  ازهنرمندان دیارمان ساکن سرپل زهاب فعالیت های هنری خود را از سال ۱۳۴۹ در رادیو و تلویزیون مرکز کرمانشاه به عنوان خواننده، آهگنساز و شاعر آغاز کرد.

درادامه فعالیت هنری خود از سال ۱۳۵۲ به عنوان گزارشگر دامنه فعالیت هایش را در این مرکز گسترش داد.

رحمانی با آهنگهایی همچون: تو جوان، خمین منیشه، من کر خم بیوم و کاست معروف وی به نام الون ناتی شهره ی شهر و دیارش بود.

این هنرمند خوش صدا آوازهای کهن گورانی منطقه سرپل ذهاب و کرمانشاه را بازخوانی و به گونه ای با سروده‌های خویش باز سرایی کرد.

او در تلاش بود تا آوازهای منطقه گرمیان (سورانی: گه‌رمیان) در مسیر رودخانه الوند را بازخوانی کند و آداب کوچ نشینان و فرهنگ شفاهی مردمانی که در امتداد این رودخانه می‌زیستند را انتقال دهد.

او همکاری خود را سال ۱۳۴۹ با ارکستر رادیو تلویزیون کرمانشاه آغاز کرد و چندین آواز و ترانه را به همراه این گروه ضبط نمود.

شهاب متقی‌فر رئیس انجمن موسیقی کرمانشاه درباره یدلله رحمانی می گوید: نرمندی که برای مردم کار کند، از یادها نمی‌رود و استاد یدالله رحمانی، شاعر و خواننده محبوب کرمانشاهی حرف مردم را می‌زد و در دل مردم ماندگار است. متقی‌فر ادامه داد: ثبت مقام الوناتی در ایران و ارکستال کردن هوره از کارهای وی بود و نشان از شناخت عمیق مرحوم رحمانی دارد.

متقی‌فر اثر فلای شار خم (کشاورز شهر غم) را ماندگارترین اثر رحمانی دانست و خاطرنشان کرد: آثار استاد رحمانی می‌تواند دست‌مایه‌ای برای هنرمندان جوان برای خلق آثار جدید باشد.

آثار این هنرمند بزرگ به شرح زیر است:

الوناتی: آلبومی بر اساس آوازهای منطقه حاشیه رودخانه الوند الوناتی که سروده‌ها و آواز یدالله رحمانی با آهنگسازی و تنظیم شهریار جمشیدی می‌باشد. الوناتی توسط نوازندگان گروه دیلان ضبط و بصورت نوار کاست در سال ۱۳۸۳ توسط انتشارات نهاله رودکی در ایران به چاپ رسید.

از دیگر آثار او می‌توان آوازها (مقام) (سورانی: ئای ئای) و اثر او (سورانی: فه‌لای شاری خه‌م)، ترانه عاشقانه معروف مرضیه، شیون بلبل و همچنین چند ترانه به زبان کلهوری و سورانی که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ در رادیو کردی کرمانشاه ضبط گردید نام برد.

این هنرمند بزرگ نغمه های الوند، در هفتم خردادماه ۱۳۹۰ بر اثر عارضه ی کبدی و کلیوی در بیمارستان امام رضا کرمانشاه دارفانی را وداع گفت هنرمندی با قابلیت های ویژه در عرصه آهنگسازی، ترانه سرایی و تحقیق و پژوهش پیرامون موسیقی فولکلور منطقه که اگر اجل مهلتش می داد می توانست خدمات بسیار ارزنده تری را به موسیقی کردی انجام دهد .